SDGSAng 497Chaubis AvtarChaubis Avtar5 linesGuru Gobind Singh Ji

jrwisMD bwc ]

jaraasi(n)dh baach ||

Speech of Jarasandh:

svYXw ]

savaiyaa ||

SWAYYA

suD lY qb BUp frwqur hYÍ qij ssqRn sÎwm ky pwie prXo ]

sudh lai tab bhoopa, ddaraatur haivai; taj sasatran sayaam ke pai parayo ||

Then the king controlling himself, in fear, abandoning his weapons, fell down at the feet of Krishna and said, “O Lord! do not kill me

bD moro kro n AbY pRB jU n lihE qumro bl BUl prXo ]

badh moro karo na abai prabh joo; na lahio tumaro bal bhool parayo ||

I have not comprehended your power rightly,”

ieh BWiq BXo iGiGXwq Gno inRp qYÍ srnwgq AYsy rrXo ]

eeh bhaa(n)t bhayo ghighiyaat ghano nirapa; taivai saranaagat aaise rarayo ||

In this way, coming under refuge, the king cried and seeing him in such a plight,

kib sÎwm khY ieh BUp kI dyK dsw krunwiND lwj BrXo ]1946]

kab sayaam kahai ieh bhoop kee dhekh dhasaa; karunaa(n)idh laaj bharayo ||1946||

Krishna was filled with mercy.1946.